ارتباط کیفیت زندگی و تیپ شخصیتی دی با طرحواره ناسازگار اولیه در بیماران قلبی بای پس عروق کرونر

هدف: ارتباط کیفیت زندگی و تیپ شخصیتی دی (بازداری هیجانی و عاطفه منفی) با طرحواره ناسازگار اولیه در بیماران قلبی بای پس عروق کرونر

روش：روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری بیماران بای پس عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز بازتوانی قلب تهران می باشند که از میان آن ها 378 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس کیفیت زندگی (sf-36)، مقیاس طرح واره ناسازگار اولیه (یانگ) و مقیاس تیپ شخصیتی دی دنولت 2005 بود.

نتایج: یافته ها نشان داد بین کیفیات زنادگی و طرحواره همبستگی معنی دار و منفی وجود داشت. همچنین بین بازداری اجتماعی و طرحواره یانگ همبستگی معنی دار و مثبت وجود داشت. یعنی با افزایش کارامدی طرحواره ها بازداری اجتماعی نیز افزایش می یابد. هم چنین بین عاطفه منفی با طرحواره رابطه وجود دارد.

نتیجه گیری: عوامل روانشناختی در بروز و میزان بهبودی بیماری قلبی عروقی تاثیر به سزایی دارد که یکی از این عوامل وجود تیپ شخصیتی دی (عاطفه منفی و بازداری هیجانی) می باشد که عاطفه منفی ارتباط مثبت و معناداری با طرحواره های ناسازگار اولیه و شناخت های منفی دارد که همه ی این عوامل تاثیرات مهمی را روی کیفیت زندگی بیماران قلبی دارند با افزایش کیفیت زندگی می توان تاثیرات قابل توجهی در کاهش بروز بیماری های قلبی و تسریع در روند بهبودی این بیماران شد.