نظام حسابداری دولتی بر مبنای تعهدی و اثرات آن بر گزارشگری مالی دولتی در ایران

این پژوهش به بررسی میزان تاثیر تغییر مبنای نقدی تعدیل شده به تعهدی بر گزارشات مالی دستگاه های دولتی ایران می پردازد. هدف از این تحقیق آن است که نظام فعلی حسابداری دولتی ایران را مورد ارزیابی قرارداده، میزان تاثیر این تغییر مبنا را بر بهبود گزارشگری مالی، میزان اطلاعات مربوط و موثر در گزارشات دستگاه های دولتی، هم چنین میان تاثیر این تغییر مبنا را بار بهبود برنامه ریزی مالی سازمان های دولتی را بررسی کرده و در جهت ارزیابی عملکرد مدیریت و کارایی و اثربخشی فعالیت های دولت و افزایش ارتقاء سطح کمی و کیفی اطلاعات مندرج در گزارشات مالی دستگاه های دولتی گامی موثر باردارد. در این تحقیق از روش میدانی و کتابخانه ای استفاده گردید و از بین روش های تحقیق میدانی از پرسشنامه کتبی برای جمع آوری نظرات مدیران کل امور مالی دستگاه های دولتی که با ابعاد مختلف نظام حسابداری دولتی مدیران آشنا بوده و به نقاط ضعف و قوت آن اشراف دارند استفاده گردیده است. بدین منظور پرسشنامه ای با استفاده از منابع مختلف و استانداردهای بین المللی حسابداری و حسابرسی دولتی تنظیم و پس از کسب نظرات آنان، اطلاعات بدست آمده طبقه بندی و ماورد تجزیاه و تحلیال قرار گرفته است. بر اساس این تجزیه و تحلیل؛ عدم انعکاس کامل اطلاعات مربوط و موثر در تصمیم گیری در گزارشات مالی در مبنای نقدی تعدیل شده حسابداری دولتی، هم چنین امکان افزایش ارایه اطلاعات مربوط در گزارشات مالی به واسطه تغییر مبنای حسابداری ازنقدی تعدیل شده به تعهدی و هم چنین برخوردار بودن ویژگی های لازم یک نظام حسابداری و گزارشگری مالی در مبنا تعهدی بجای مبنای نقدی تعدیل شده مورد تایید قرار گرفت.