رهیافت بیشینه ی درست نمایی (maximum likelihood) در فیلوژنتیک

درختان فیلوژنتیکی روابط خویشاوندی را بین موجودات مختلف به صورت گرافیکی نشان می دهند. روش های مختلفی برای رسم تبارنماها وجود دارد که برخی از آن ها از معیارهای بهینگی برای انتخاب بهترین تبارنما در بین مجموعه ی تبارنماهای رسم شده استفاده می کنند. یکی از این معیارهای بهینگی، بیشینه ی درست نمایی است. سه جزء اصلی رهیافت بیشینه ی درست نمایی شامل داده، مدلی برای توصیف احتمال مشاهده ی داده و معیار بیشینه ی درست نمایی است. در این روش، تبارنمایی که بیشترین احتمال وقوع را داشته است از میان مجموعه ی تبارنماهای رسم شده انتخاب می شود. مزیت بزرگ استفاده از رهیافت بیشینه ی درست نمایی در رسم درختان فیلوژنتیکی، قابل اعتماد بودن نتایجِ حاصل از آن است، اما علی رغم کارایی استفاده از این رهیافت در واکاوی های فیلوژنتیکی، بزرگ ترین مشکل استفاده از رهیافت بیشینه ی درست نمایی محاسبات پیچیده و وقتگیر آن است. به همین دلیل گاهی به جای بیشینه ی درست نمایی از سایر رهیافت ها مثل بیشینه ی پارسمونی استفاده می شود.