تاثیر آرام سازی بر شاخص های روانی استرس، اضطراب و افسردگی کارکنان فوریت های پزشکی

استرس یکی از عوامل اساسی در کاهش بهره وری در سازمان ها و ایجاد عوارض جسمی و روانی در کارکنان است و از آن جا که استرس به عنوان یک جزء مهم سیستم های درمانی بهداشتی، دارای اثرات زیاد بر کیفیت مراقبت بالینی است. همواره توجه به مسائل روانی پرسنل فوریت های پزشکی که قلب تپنده سلامت کشور محسوب می شوند از مهم ترین وظایف مدیران ارشد دانشگاه های علوم پزشکی می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آرام سازی بر شاخص های روانی استرس، اضطراب و افسردگی کارکنان مرکز فرماندهی فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. روش پژوهش حاضر مدل نیمه تجربی با روش پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 30 نفر از کارکنان پیش بیمارستانی اورژانس شامل کارکنان بیسیم و اپراتور در سال 1396 می باشند که با استفاده از روش در دسترس به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که در گروه اول آرام سازی طبق پروتکل درمانی 9 جلسه آموزش و تمرین طی دو ماه انجام شد و گروه دوم به عنوان گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. برای سنجش داده ها از پرسشنامه اندازه گیری استرس و اضطراب dass-21 برای سنجش استرس افراد استفاده شد همچنین دراین پژوهش از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و از روش آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس چند متغیری یک راهه (one- way mancova) و با استفاده از نرم افزار 20- spssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتیجه پژوهش آرام سازی در کاهش شاخص های روانی استرس کارکنان فرماندهی فوریت های پزشکی موثر بود. در نتیجه می توان گفت آرام سازی به عنوان روش موثری بر کاهش شاخص های روانی استرس، اضطراب و افسردگی کارکنان فرماندهی فوریت های پزشکی می تواند باشد.