شبیه سازی تراز آب زیرزمینی با استفاده از مدل های تلفیقی موجک، عصبی و مقایسه آن با سیستم استنتاج فازی عصبی (مطالعه موردی دشت مرودشت)

شبیه سازی تراز آب زیرزمینی، به دلیل تاثیر آن در مدیریت منابع آب، می تواند نقش اقتصادی مهمی داشته باشد. با روش های مختلفی می توان تراز آب زیرزمینی را پیش بینی و شبیه سازی کرد. هر یک از این روش ها محاسن و معایب خود را دارد. یکی از روش هایی که توجه بسیاری را به خود جذب نموده، استفاده از مدل های هوشمند است. امروزه سیستم های هوشمند با توجه به توانایی در حل پدیده های غیرخطی و پیچیده، کاربردهای فراوانی در مسائل مختلف مهندسی آب پیدا کرده اند، هدف از این تحقیق ارزیابی این مدل ها در شبیه سازی تراز آب زیرزمینی دشت مرودشت می باشد. در این پژوهش از مدل استنتاج فازی عصبی (anfis) و مدل تلفیقی موجک- عصبی (wnn)، برای شبیه سازی تراز آب زیرزمینی دشت مرودشت بر اساس داده های ماهانه برای یک دوره آماری 12 ساله شامل بارندگی و میانگین تراز آب زیر زمینی (از سال 1379 تا 1392) به طور مقایسه ای مورد ارزیابی قرار گرفته است. تراز آب زیرزمینی دشت مرودشت و بارش آن، دو ورودی اصلی در شبکه های عصبی که با تاخیر زمانی t-1 (ماه قبل) تشکیل می دهد. مقدار تراز آب زیرزمینی نیز تنها خروجی این شبکه ها را شامل می شود که بصورت 4الگو (w-1)، (p_-1)، (w-1)، (p-1) (w-1)، پس از تبدیل موجک وارد سیستم های هوشمند شده است. کارایی این دو مدل بر اساس معیارهای آماری ضریب همبستگی (r)، ریشه دوم میانگین مربعات خطا (rmse) برای 4 الگوی مورد ارزیابی قرار گرفت برای مدل anf به ترتیب 0.848، 0324، 0.92، 0.924 و 024.0، 0.0233، 0.066، 0.033 برای مدل wnn به ترتیب 0.843 و 0.311 و 0.863 و 0.916 و 0.038 و 0.048، 0.643، 0.048 بدست آمده است. باشد نتایج حاصله نشان دهنده دقت بالا مدل تلفیقی –anfis به منظور شبیه سازی تراز آب زیرزمینی دشت مرودشت می باشد.