بررسی تاثیر نحوه مقیاس کردن زلزله نزدیک گسل در رفتار سازه های قاب خمشی بتن مسلح

در سال های اخیر توجه زیادی به ماهیت زلزله نزدیک گسل شده است. زلزله های نزدیک گسل بدلیل ویژگی هایی نظیر جهت گیری پیشرونده، جابجایی ضربه ای ماندگار زمین و محتوای فرکانسی بالا دارای ماهیت رفتاری متفاوتی نسبت به زلزله های دور از گسل می باشند. بررسی های انجام شده با توجه به رخداد زلزله های اخیر نشان از قدرت تخریب به مراتب بالاتر زلزله نزدیک گسل نسبت به زلزله های دور از گسل دارد. با توجه به جدید بودن این موضوع روش متفاوتی برای مقیاس کردن این نوع زلزله در آیین نامه asce7-05 دیده نشده بود و در این آیین نامه زلزله دور و نزدیک گسل با ضوابط یکسانی مقیاس و به سازه اعمال می شده اند. در مقابل این تأثیر در آیین نامه asce7-10 دیده شده و زلزله نزدیک و دور از گسل به نحوی متفاوت مقیاس می شوند. در این مقاله دو معیار متفاوت مقیاس کردن زلزله نزدیک گسل که در این دو آیین نامه آورده شده و تاثیر آن ها بر روی رفتار سازه ها با دو سیستم سازه ای قاب خمشی متوسط و ویژه مورد بررسی قرار گرفته و مقایسه شده است. بدین منظور در این بررسی دو سازه قاب خمشی بتنی مسلح 3 و 8 طبقه در نظر گرفته شد. برای بررسی بهتر نتایج از شاخص خرابی اردوران برای مقایسه دو روش مقیاس استفاده شد، نتایج حاصل نشان داد بصورت میانگین تفاوت مقدار شاخص خرابی اردوران در دو حالت مختلف مقیاس کردن زلزله نزدیک گسل در حدود 15 درصد بدست آمد و مطابق با معیارهای شاخص خرابی اردوران برخی از المان های سازه ای از محدوده خرابی متوسط وارد محدوده خرابی شدید شدند و این موضوع نشان دهنده لزوم در نظر گرفتن تمهیداتی به منظور بررسی و در صورت لزوم بهبود وضعیت در سازه هایی است که تا قبل از سال 2010 طراحی شده اند.