تحلیل میزان سرمایه اجتماعی در محلات بافت فرودست شهر یاسوج مطالعه موردی: محلات شهرداری و تل زالی

بافت های قدیمی شهرها، ارزشمندترین بافت های شهری هستند که ارزش های فرهنگی اصیل زیادی برای شهرها دارند. اکثر بافت های قدیمی در طول زمان با فرسودگی مواجه شده و شادابی و سلامت خود را از دست می دهند. یکی از مهم ترین مسایلی که در چند دهه اخیر مورد توجه مسئولان و اندیشمندان مسایل شهری به ویژه بافت های فرسوده شهری قرار گرفته است. موضوع استفاده از سرمایه اجتماعی برای تسهیل روند بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری است. بافتهای فرودست شهری در قالب بافتهای غیررسمی قرار دارند که در شهر یاسوج 264.3 هکتار وسعت دارند. از اینرو پژوهش حاضر به بررسی سرمایه اجتماعی در محلات فرودست شهری شهر یاسوج می پردازد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و برای بررسی سطح سرمایه اجتماعی در سطح محلات از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. حجم نمونه با استفاده از معادله کوکران، 383 نفر محاسبه گردید. با توجه به جمعیت هر محله تعداد پرسشنامه به صورت تصادفی در بین ساکنان توزیع گردید. برای آزمون فرضیات از نرم افزار spss و تحلیل های آماری آزمون تفاوت میانگین تی تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج آزمون نشان دهنده آن است که در محله شهرداری (2.39) و تل زالی (2.91) سرمایه اجتماعی کمتری از مقدار ثابت (3) است. این در حالی است که در ابعاد سرمایه اجتماعی یعنی بعد ساختاری (شبکه ها و روابط) نیز دو محله شهرداری (2.35) و تل زالی (2.89) میانگینی کمتر از مقدار ثابت 3 دارند. هم چنین در بعد شناختی (همکاری و ارزش ها) شهرداری (2.45) و تل زالی (2.81) میانگینی کمتر از مقدار ثابت 3 دارند. اما در بعد ارتباطی (فهم متقابل، اعتماد و تعهد) شهرداری (2.37) میانگینی کمتر از مقدار ثابت 3 دارد و میانگین تل زالی (3.02) بالاتر از مقدار ثابت است.