تحلیل چالش های اجتماعی-اقتصادی مدیران در فرآیند توسعه پایدار روستایی (مطالعه موردی: استان گیلان)

با تشکیل شوراهای اسلامی و تأسیس دهیاری ها حرکت خاصی در زمینه مسایل روستایی از طریق مدیریت محلی بوجود آمده است. مدیریت محلی (شوراها و دهیاری ها) بازوی اجرایی دولت در پهنه سرزمین خارج از شهرها محسوب می گردد، آن ها سازمان مدنی و نیمه دولتی در کشورها هستند که در درون روستاها به انجام وظیفه می پردازند این سازمان تحت نظر رئیس شورا و دهیار اداره می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی چالش های اجتماعی اقتصادی مدیریت روستایی در فرایند توسعه پایدار روستایی می باشد. مدیریت روستایی در واقع فرایند سازماندهی، هدایت جامعه و محیط روستایی از طریق شکل دادن به سازمان ها و نهادها است. دهیاری ها (همچنین شوراها) نه تنها خلاء مدیریتی در روستا را پر می کنند بلکه شکل گیری آن ها فرصتی استثنایی برای جامعه روستایی است تا شیوه جدید مدیریت و اداره امور خود را بیازماید. امروزه با در نظر گرفتن منابع محلی و بومی، ضرورت مشارکت روستائیان برای دستیابی به توسعه روستایی امری اجتناب ناپذیر بنظر می رسد. فرآیند ایجاد تحول و پیشرفت در سطح روستاها با تلاش و کوشش محلی ماندگار خواهد شد، چرا که با حضور مشارکت مردم در برنامه ریزی و تصمیم گیری، مشکلات و نارسایی ها به درستی شناسایی شده و برای رفع آن ها اقدام خواهد شد. پس از تحلیل یافته های تحقیق مشخص گردید که مهم ترین چالش های اجتماعی مدیریت روستایی در محدوده مورد مطالعه حفظ منابع طبیعی، اجرای صحیح طرح هادی، مهاجرت روستائیان به شهر، مشارکت پائین روستائیان در امور روستا و مهم ترین چالشهای اقتصادی آن ها کمبود منابع مالی و اعتباری می باشد.