بررسی نقش و تاثیر صنعت گردشگری بر توسعه اقتصادی جامعه میزبان با تاکیید بر پیوست فرهنگی (مطالعه موردی :کشور ایران)

گردشگری در جهان کنونی به عنوان صنعتی پاکو سومین پدیده ی اقتصادی پویا، رو به توسعه پس از صنایع نفت و خودروسازی، توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است. گردشگری می تواند اثرات متفاوت و قابل توجهی در منطقه ی گردشگرپذیر بر جای بگذارد. این اثرات می توانند اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی باشند. برنامه ریزان و سیاستگزاران توسعه نیز از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه اقتصادی یاد می کنند. بر اساس چنین ویژگی، امروزه گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی و تفریحی مدرن یکی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت کلانشهرهای جامعه در حوزه گردشگری شهری می باشد. بررسی ها نشان می دهد که بیش ترین تاکید بر اثرات مثبت ناشی از توسعه گردشگری شهری بوده است. این در حالی است که بررسی های عمیق تر در این خصوص توسط نظریه پردازان مختلف نشان می دهد که اثرات ناشی از توسعه گردشگری طیفی از تاثیرات مثبت و منفی را در بر می گیرد. در این مقاله با تحقیق بر روی مطالعات انجام گرفته در این زمینه در کشورهای قاره آمریکا با رویکرد کشورهای در حال توسعه آمریکای لاتین، اثرات منفی و مثبت توسعه گردشگری با نگاه به مفاهیم و پیوست های فرهنگی، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که در صورت عدم توجه به پیوست های فرهنگی اثرات ناشی از تهاجم فرهنگی سبب ایجاد دوگانگی و تخریب فرهنگی در جامعه میزبان می شود. با توجه به مطالعه موردی انجام گرفته نتایج بدست آمده در ایران مطابقت معناداری با کشور مورد مطالعه دارد و نتیجه نشان می دهد که ایران زمینه آسیب پذیری فرهنگی را دارا می باشد از این رو توجه به اجرایی شدن پیوست فرهنگی می تواند میزان آسیب پذیری در این زمینه را کاهش دهد و سبب هر چه سریع تر شدن روند توسعه اقتصادی در ایران شود.