اثر بخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر تحمل پریشانی و ادراک درد در زنان مبتلا به سرطان پستان

یکی از اقشاری که نقش به سزایی در سلامت جسمی و روانی جامعه ایفا می کند زنان هستند و از این رو سلامت روان این افراد از اهمیت خاصی برخوردار است و سرطان پستان بعلت شیوع بالایی که دارد می تواند این مهم را تحت شعاع قرار دهد. هدف از مطالعه ی حاضر ارزیابی اثر بخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر تحمل پریشانی و ادراک درد در زنان مبتلا به سرطان سینه می باشد. در این پژوهش، 30 بیمار مبتلا به سرطان سینه مراجعه کننده به کلیه مراکز شیمی درمانی شهر مشهد در تیرماه 1395 به روش نمونه نصادفی انتخاب، و در دو گروه آزمایش (15=تعداد) و کنترل (15= تعداد) تصادفی تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های درد مک گیل و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر بود که پیش و بعد از دوره درمان به وسیله بیماران دو گروه تکمیل شدند. تحلیل آماری داده های پژوهش از روش های آماری توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، و در بخش آمار استنباطی از تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد.

یافته ها نشان داد که مقدار f چند متغیری (4.2) در سطح 0.005p< از لحاظ آماری معنی دار می باشد و به عبارتی بین گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای ادارک درد و پریشانی در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنا داری وجود داشت نتایج نشان داد گروه درمانی شناختی- رفتاری بر تحمل پریشانی و ادراک درد در زنان مبتلا به سرطان پستان موثر بود و بر ضرورت درمان های روان شناختی در کنار درمان های متداول دارویی تاکید دارد.