انحلال کنسانتره اسفالریت در حضور آب اکسیژنه

اسفالریت یکی از مهم ترین کانی های روی محسوب می شود، اما انحلال اندک آن در اسیدهای معدنی تولید هیدرومتالورژی روی از این کانی را دشوار کرده است. از سوی دیگر، مسائل زیست محیطی و اقتصادی استخراج پیرومتالورژی روی از اسفالریت را نیز با محدودیت مواجه ساخته است. به همین دلیل، پژوهشگران به دنبال روش هایی برای انحلال مناسب این کانی هستند. از بین روش های انحلال اتمسفری، استفاده از مواد اکسنده مختلف برای این امر، مورد توجه بسیاری از پژوهشگران بوده است. در میان اکسنده ها، هیدروژن پراکسید یا آب اکسیژنه، به عنوان یک عامل اکسید کننده ی قوی شناخته می شود که از نظر زیست محیطی نیز آلودگی به همراه ندارد. انحلال سولفید روی به کمک آب اکسیژنه در محیط اسیدی منجر به انحلال روی و تولید گوگرد عنصری می شود. در مقاله حاضر، تاثیر عوامل دما، نسبت جامد به مایع و نسبت استوکیومتری آب اکسیژنه بر روی فرایند مذکور مورد برریس واقع شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش دما تا ^oc35 منجر به افزایش انحلال شده و بعد از آن انحلال به دلیل تجزیه ی آب اکسیژنه، کاهش می یابد. افزایش نسبت استوکیومتری آب اکسیژنه منجر به افزایش و افزایش نسبت جامد به مایع، منجر به کاهش انحلال روی می شوند. بیش ترین مقدار انحلال روی به میزان %49.4 مربوط به دمای ^oc35، نسبت جامد به مایع 5 درصد و مقدار آب اکسیژنه 4 برابر نسبت استوکیومتری به دست آمد.