اثر مصرف انرژی و صنعت توریسم بر انتشار دی اکسید کربن (co2)

توجه به فعالیت های اقتصادی و ارتباط آن با تخریب محیط زیست و هم چنین اثر آن بر مصرف انرژی می تواند راهگشا و شفاف کننده ی سیاست های کلان اقتصادی باشد. از طرفی صنعت گردشگری نیز می تواند زیر ساخت های کشور را بهبود بخشد. این صنعت همانند توسعه اقتصادی به توجهی همه جانبه نیاز دارد. یعنی هنگامی که هماهنگی ها و توجهات لازم در این بخش صورت می گیرد، سایر بخش ها در کنار آن رشد می یابند. در این راستا هدف اصلی این پژوهش، اثر مصرف انرژی و صنعت توریسم بر انتشا دی اکسید کربن در کشور ایران برای دوره زمانی 1392-1358 با استفاده از آزمون خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl) می باشد. نتایج بدست آمده پژوهش نشان دهنده ی تاثیر مثبت و معنادار مصرف انرژی و صنعت توریسم بر انتشار کربن دی اکسید در بلندمدت می باشد. از طرفی تاثیر تولید ناخالص داخلی بر انتشار کربن دی اکسید در بلندمدت تاثیر منفی و معنادار داشته است. در کوتاه مدت نیز تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی تاثیر مثبت و معناداری بر انتشار دی اکسید کربن داشته است. اثر باز بودن اقتصاد بر انتشار کربن دی اکسید در کوتاه مدت و بلندمدت معنادار بدست نیامد. در آزمون والد نیز بین تمامی متغیرها  رابطه ی دو طرفه مورد تایید است. اما در موارد دی اکسید و صنعت توریسم، باز بودن اقتصاد و کربن دی اکسید، باز بودن اقتصاد و صنعت توریسم رابطه ی یک طرفه وجود دارد. همچنین برای بررسی ثبات ساختاری مدل پیشنهادیز نیز از آزمون های ثبات مجموع تجمعی باقی مانده های تکراری (cusum) و مجموع تجمعی مربعات باقی مانده های تکراری (cusumsq) استفاده شده است. که نتایج آن در نمودار 1 و 2 نشان می دهد که مدل تخمینی در سطح 5% از ثبات ساختاری برخوردار است. ضریب تصحیح خطا ecm(-1) نیز در این برآورد منفی و قابل تفسیر بدست آمد (0.3-) که نشان دهنده سرعت تصحیح خطا و میل به تعادل بلندمدت می باشد.