تاثیر قراردادهای مشارکت عمومی و خصوصی در اقتصاد شهری مطالعه موردی سازمان مدیریت پسماند شهرداری اصفهان

در تمامی نظریات و الگوهای رشد اقتصادی، سرمایه به عنوان موتور محرکه رشد و توسعه اقتصادی شهرها معرفی شده است و لذا اتخاذ تدابیر مناسب جهت جذب سرمایه کافی برای تأمین منابع مالی طرح های اقتصادی از مهم ترین اهداف مدیریت شهری می باشد. این امر و ناکافی بودن منابع پایداردرآمدی به ویژه درکلان شهرها جذب سرمایه های داخلی را اجتناب ناپذیرکرده است. نگاهی گذرا به وضعیت ساخت وساز و نحوه مشارکت در آن از گذشته تاکنون، بیانگر آن است که بنا بر دلایلی هم چون: بالا بودن هزینه، طولانی بودن مدت بازگشت سرمایه، ضعف مالی و عدم حمایت قوانین و مقررات از بخش خصوصی و ... ، همواره ایجاد زیرساخت ها برعهده بخش عمومی یا همان دولت و سازمان های دولتی و عمومی بوده است. پس از آن نیز تجربه نشان داد که بخش دولتی هم بدون کمک بخش خصوصی نمی تواند آنطور که باید به ایجاد بهینه و مناسب تأسیسات زیربنایی و زیرساخت ها بپردازد. از طرفی، بخش خصوصی نیز به عللی هم چون: نبود بنیه مالی قوی، نبود انسجام میان تشکل ها و نداشتن تعامل با بانک (ضمانتنامه ها) نتوانست مکمل خوبی برای دولت در بخش مشارکت باشد. روش تحقیق این پژوهش، کتابخانه ای است. روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز توصیفی -تحلیلی است. در جمع بندی نوشتار، این مهم حاصل شد که تدوین راهبردی مبتنی بر سازماندهی ظرفیت بخش خصوصی در رابطه با سیاست ها و خط مشی هایی که در جهت کسب حداکثری این ظرفیت تنظیم می شود، از اهمیت و ضرورت خاصی برخوردار است که در سازمان مدیریت پسماند شهرداری اصفهان به خوبی تجربه گردید.