تاثیر درجه باز بودن تجاری بر رشد اقتصادی در ایران

گسترش مباحث مربوط به جهانی شدن و افزایش تجارت بین کشورها به طرح پرسش های حل نشده بسیاری در اقتصاد کلان منجر شد. یکی از این پرسش ها، اثر بازبودن تجاری بر متغیرهای کلان اقتصادی شامل تولید ناخالص داخلی است. به همین علت در این تحقیق به بررسی درجه باز بودن تجاری بر رشد اقتصادی در بازه زمانی 1393-1359 در ایران پرداخته شد. روش تخمین مورد استفاده روش تخمین حداقل مربعات تعدیل شده بوده و نتایج تحقیق حاکی از آن بود که متغیر لگاریتم درجه باز بودن اقتصاد با ضریب 0.14 اثر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی بر جای گذاشته است. تجارت بین الملل وسیله ای مهم برای انتقال فن آوری است و لذا گسترش تجارت، کشورها را قادر می سازد تا به بهره وری بیشتری دست یابند و در نتیجه همه این عوامل، تجارت سبب افزایش رشد اقتصادی می شود.