بررسی تاثیر ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی استاندارد 2800 ایران در طراحی لرزه ای ساختمان های متقارن و نامتقارن

در پی تشدید پاسخ لرزه ای ساختمان ها در اثر پیچش، به منظور درنظرگیری عواملی که تاثیر آن ها در طراحی ساختمان به صراحت در پاسخ پیچشی لحاظ نمی گردند، آیین نامه ها ضابطه ای را با نام خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی معرفی می نمایند که برای اعمال این ضابطه در استاندارد زلزله 2800 ایران لازم است که نیروی جانبی در تراز هر طبقه با خروج از مرکزیتی از مرکز سختی حداقل به اندازه 5 درصد بعد ساختمان در امتداد عمود بر نیروی زلزله در دو جهت اعمال شود. در این مقاله، تاثیر ضابطه خروج از مرکزیت طراحی اتفاقی استاندارد زلزله 2800 ایران در طراحی لرزه ای ساختمان های فولادی متقارن و نامتقارن 5 طبقه، دارای سیستم باربر جانبی دوگانه، در دو حالت پیچشی سخت و نرم با خروج از مرکزیت های محتلف 0.1b و 0.2b که b اندازه بعد پلان ساختمان می باشد، مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور، ساختمان ها تحت تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی با بکار گیری سه دسته زلزله های حوزه دور و نزدیک گسل پالس دار و بدون پالس قرار می گیرند. نتایج حاکی از الگوی کاهشی در جابجایی و جابجایی نسبی طبقات در ساختمان های متقارن پیچشی نرم و نامتقارن پیچشی سخت دارد.