پتانسیل جنگل های ارسباران جهت پرورش زنبور عسل و بهبود وضعیت اقتصادی منطقه

مناطق جنگلی به دلیل تنوع گونه ای بالا به عنوان یکی از منابع مهم غذایی زنبور عسل می باشد. عسل به عنوان یکی از محصولات غیرچوبی جنگل نیز طبقه بندی می شود. جنگل های ارسباران به عنوان یکی از مناطق با اقلیم خاص و دارا بودن تنوع گونه ای بالا شرایط مناسبی را برای صنعت زنبورداری فراهم نموده است. از اینرو در این تحقیق به پتانسیل جنگل های این منطقه در پرورش زنبور عسل، نقش زنبورداری در افزایش درآمد خانوار، مشکلات اصلی زنبورداران این منطقه و راهکارهای توسعه این صنعت پرداخته خواهد شد. زنبورداران این منطقه با استفاده از ارزیابی سریع روستایی شناسایی و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته و مشاهدات مستقیم مطالعه شدند. بر طبق نتایج، فلور گیاهی منطقه ارسباران به 800 گونه می رسد که چراگاه غنی برای تولید شهد می باشد. میانگین تولید عسل هر کندو 24 کیلوگرم می باشد. میانگین درآمد سالانه خانوارها از محل زنبورداری 208 میلیون ریال می باشد که سهم عمده ای در درآمد کل خانوار دارد. نبود کارگاه فراوری عسل تولیدی، نبود بازارهای مناسب برای فروش، واردات عسل از کشورهای خارجی، کمبود حمایت های دولتی، توسعه جاده در منطقه برای دسترسی گردشگران جهت خرید مستقیم عسل، امکان بروز بیماری های خاص طیور از زنبورداران غیربومی از مشکلات اصلی زنبورداران منطقه می باشد. می توان بیان نمود که جنگل های ارسباران در تمام ماه های فصول بهار و تابستان به دلیل تنوع گونه ای بالا، گیاهان با دوره گلدهی دارند و هم چنین به دلیل مناسب بودن رطوبت منطقه، پتانسیل تولید شهد در گیاهان بالا می باشد، بنابراین این منطقه قابلیت خیلی بالایی در صنعت زنبورداری دارد.