بررسی عددی پارامترهای مؤثر بر رفتار لرزه ای دیوار برشی کامپوزیت تحت بارگذاری چرخه ای

در عصر حاضر یکی از روش های کارآمد برای بهبود رفتار لرزه ای ساختمان های بلند واقع شده در مناطق زلزله خیز، استفاده از دیوارهای برشی کامپوزیت می باشد. در این تحقیق به بررسی عددی پارامترهای مؤثر بر رفتار لرزه ای دیوارهای برشی کامپوزیت تحت بارگذاری چرخه ای، با استفاده از روش اجزای محدود پرداخته شد. جهت مدل سازی و تحلیل استاتیکی غیرخطی و اعمال بارهای چرخه ای از شبیه سازی به وسیله نرم افزار آباکوس استفاده گردید. به منظور صحت سنجی، نمونه دیواربرشی کامپوزیت آزمایشگاهی عربزاده و همکاران، توسعه و مدل سازی شد. به دست آمد که اختلاف ناچیزی بین نتایج حاصل از مدل های نرم افزاری و آزمایشگاهی وجود دارد، بنابراین صحت مدل سازی تائید گردید. سپس تاثیر پارامترهای مختلف از جمله ضخامت ورق، شکاف بین دیوار بتن مسلح و قاب و هم چنین مقاومت فشاری بتن مصرفی در دیوار بر رفتار دیوارهای برشی کامپوزیت بررسی گردید. به همین منظور هشت مدل دیوار برشی کامپوزیت تحلیل گردیدند. نتایج نهایی نشان داد که افزایش ضخامت ورق فولادی سبب افزایش مقاومت، استهلاک انرژی و شکل پذیری کل دیوار می شود، و در نتیجه با بهبود رفتار لرزه ای دیوارهای برشی کامپوزیت نسبت مستقیم دارد. هم چنین، وجود شکاف تا مقدار معینی، باعث بهبود رفتار لرزهای دیوارهای برشی کامپوزیت گردید، و البته بیش تر یا کم تر از این مقدار سبب کاهش بیش از حد مقاومت، استهلاک انرژی و شکل پذیری می گردد. به علاوه، افزایش مقاومت فشاری بتن در بهبود رفتار لرزه ای دیوارهای برشی کامپوزیت تاثیر محدودی دارد.