ارزیابی کارایی شرکت های اتوبوسرانی کلان شهرهای ایران

در سال های اخیر صنعت حمل و نقل عمومی پیشرفت و توسعه مناسبی داشته و در عین حال هزینه های عملیاتی کلان و فزایندهای را به خود اختصاص داده است. این مسئله موجب تأکید بیشتر بر مدیریت علمی و اصولی سیستم های حمل و نقل عمومی و بهره گیری بهینه از تجهیزات موجود گردیده و اهمیت ارزیابی دقیق این سیستم ها را هر چه بیش تر آشکار می سازد. در میان انواع حمل و نقل عمومی نقش اتوبوسرانی به دلیل سرمایه گذاری کم و ارائه خدمات بسیار، از سایر روش های جابه جایی متمایز شده است، بنابراین باید از کارایی و بهره وری لازم برخوردار باشد و بتواند بیش ترین و بهترین خدمات را به شهروندان ارائه بدهد. این خدمات رسانی باید ایمن، ارزان، سریع و مطلوب باشد. بنابراین ارزیابی کارایی شرکت های اتوبوسرانی از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر با استفاده از ورودی ها و خروجی تعیین شده به ارزیابی کارایی شرکت های اتوبوسرانی کلان شهرها پرداخته است. در این پژوهش کارایی شرکت های اتوبوسرانی کلان شهرهای ایران شامل اصفهان، اهواز و شیراز در بازه زمانی فروردین 1389 تا اسفند 1392 به روش تحلیل مرزی تصادفی محاسبه و به ارزیابی کارایی شرکت های اتوبوسرانی سه کلانشهر به صورت همزمان و مقایسه و رتبه بندی آن ها پرداخته شده است. نتایج حاصل از رتبه بندی کارایی شرکت های اتوبوسرانی سه کلانشهر اصفهان، اهواز و شیراز نشان داده است که در رتبه بندی برترین نمرات کارایی، ابتدا نمرات کارایی شرکت اتوبوسرانی اصفهان، بعد از آن شرکت اتوبوسرانی شیراز قرار داشته است. در رتبه بندی ضعیف ترین نمرات کارایی، شرکت اتوبوسرانی اهواز در رتبه اول، شرکت اتوبوسرانی اصفهان در رتبه دوم و شرکت اتوبوسرانی شیراز در رتبه سوم قرار گرفت.