بررسی رابطه بین اضطراب، خودکارآمدی عمومی و فراشناخت در بیماران سرطانی مراجعه کننده به بیمارستان امید مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اضطراب، خودکارآمدی عمومی و فراشناخت در بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی سرطان امید مشهد می باشد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام بیماران سرطانی مراجعه کننده به بیمارستان امید مشهد در بازه زمانی بهار سال 96 بود که از میان آن ها 60 نفر به عنوان نمونه به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر، مقیاس اضطراب بک و فرم کوتاه 30 سؤالی فراشناخت ولز استفاده شد. سپس داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss تحلیل گردید. یافته ها نشان داد بین اضطراب و خودکارآمدی عمومی بیماران سرطانی رابطه معکوس معنادار، بین فراشناخت با خودکارآمدی عمومی بیماران مبتلا به سرطان نیز رابطه معکوس معنادار و سرانجام بین اضطراب و فراشناخت بیماران سرطانی رابطه مستقیم معنادار وجود دارد.