تعیین میزان سطح پراکندگی سلول های سرطان پروستات جهت تشخیص خوش خیمی و بدخیمی با استفاده از تبدیلات موفولوژی بر روی تصاویر mri

آمار تلفات انسانی قابل توجه به علت سرطان پروستات، تشخیص زودهنگام آن را در مراحل اولیه، جهت معالجه و کاهش مرگ ومیر الزامی می نماید. به علت پیچیدگی زیاد بافت پروستات تشخیص دستی این ناحیه و کشف تومورهای احتمالی بسیار وقتگیر و وابسته به شرایط اپراتور است. از سوی دیگر نیاز به افراد خبره جهت بررسی تصاویر برای تشخیص یک امر الزامی است که در صورت عدم حضور فرد خبره امر تشخیص یک چالش جدی محسوب می شود. لذا برای بررسی دقیق بافت پروستاتو استفاده از روشهای خودکار بسیار مفید خواهد بود. در سالهای اخیر استفاده از تصاویر mri به دلیل وضوح و کیفیت بالا جهت تعیین تومور و خصوصیات آن در ناحیه پروستات مورد توجه قرارگرفته است. ویژگی های این نوع تصویر برداری باعث تشخیص راحت تر بافت های سرطانی می گردد. تراکم سلولی بیش تر در این نوع تصویر بردای می تواند گواهی بر رشد سلول های سرطانی در بافت پروستات باشد. بر این اساس تشخیص تومور به صورت اتوماتیک در ناحیه پروستات به یک حوزه پژوهشی فعال تبدیل شده است. در این پژوهش از فیلترهای پردازش تصویر بر روی تصاویر mri ناحیه پروستات جهت تشخیص میزان خوش خیمی و بدخیمی استفاده شده است و با بهره گیری از تبدیلات مورفولوژی ناحیه آلوده از سالم مشخص گردیده است. بر این اساس میزان پیکسل های روشن معیاری برای سلول سرطانی لحاظ گردیده و میزان توزیع آن در واحد سطح نشان دهنده ی میزان سلامت، خوش خیمی و یا بدخیمی در نظر گرفته شده و میزان درستی تشخیص برای کلاس بدخیم 90%، کلاس خوش خیم 76% و کلاس سالم 84% بدست آمده است. نتایج نشان می دهد در صورت تکافوی داده های آموزشی روش مورد نظر می تواند یک معیار مناسب جهت تشخیص بدخیمی، خوش خیمی و سلامت ناحیه پروستات باشد.