بهینه سازی تعاملات اجتماعی در بافت تاریخی- فرهنگی با رویکرد پایداری، مطالعه موردی پارک سید ابراهیم محله شتربان تبریز

طراحی و احداث بوستان های محلی، به عنوان بخشی از فضای سبز شهری، از موضوعات مهم در طراحی و برنامه ریزی شهرهای معاصر هستند؛ در حالی که اکثر طراحی پارک های شهری با هدف تامین فضای سبز صورت گرفته است و به نوع و کیفیت روابط بین شهروندان و افزایش مدت حضور آن ها در یک فضای امن و با تعاملات بیشتر توجهی نشده است، از طرفی پارکهای شهری دارای کارکردهای گوناگون اجتماعی ، اقتصادی و اکولوژیکی می باشند. از این بین، کارکردهای اجتماعی به دلیل ارتباط مستقیم آن با شهروندان و مشارکت آن ها در ایجاد یک فضای پویا اهمیت ویژه ای دارد. در این مقاله ابتدا به بررسی شاخص های پایداری و تاثیر آن ها بر محیط پرداخته شده است، سپس بر اساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی به تاثیر موارد فوق بر سایت مورد مطالعه، پرداخته شده است و خروجی مطالعات در غالب راهکارها و کاربری های پیشنهادی جهت پویایی فضا و تعاملات اجتماعی بیشتر ارائه شده است.