• بررسی آزمایشگاهی تاثیر آب مغناطیس بر فوق روان کننده ی کربوکسیلات توام با بتن خودمتراکم حاوی الیاف شیشه

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1397/02/22
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1397/02/22
    • تعداد بازدید: 336
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -

    با افزایش بکارگیری بتن خودتراکم در صنعت ساختمان و گستره وسیع کاربرد این نوع بتن در پروژه های مختلف ارائه ی راه هایی با هدف تامین کارایی مطلوب و بهینه بیش از پیش این نوع بتن ضروری به نظر می رسد. نظریه ی بتن خود تراکم اولین بار توسط پروفسور اکامورا در سال 1986 برای رسیدن به این توانمندی ها مطرح گردید. مواد فوق روان کننده یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده ی بتن خود تراکم می باشد که برای تامین روانی مورد استفاده قرار می گیرد و مقدار مصرف آن ها برای تولید بتن خود تراکم بیش تر از مقدار مصرف آن ها برای بتن معمولی است استفاده از آب مغناطیسی در تولید بتن به دلیل پخش شدن و جدا نمودن مولکول های آب باعث افزایش روانی بتن نسبت به بتن بدون آب مغناطیسی می شود در تحقیق حاضر به بررسی اثر آب مغناطیسی بر فوق روان کننده ی کربوکسییلات توام با بتن خود تراکم حاوی الیاف شیشه می پردازیم که آزمایشات بتن تازه و سخت شده همراه آب معمولی و مغناطیس شده انجام و نتایج آن ها مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها