واکاوی نقش ادراکی ساختمان های بلند در ادراک منظر شهری تبریز با بررسی نمونه های موردی (برج شهران و مجتمع آسمان تبریز)

منظر شهری، فهم شهروندان از شهراست که به واسطه ادراک نمادهای آن و تداعی معانی مرتبط با آن ها صورت می گیرد. ساختمان های بلند مرتبه یکی از عناصر پنجگانه ادراک و خوانایی شهرها هستند و نمادی از توسعه شهری، پیشرفت، هویت و یانشانه ای برای معرفی تمامیت شهر تلقی می شوند این تاثیرگذاری ها دارای جنبه های مثبت و منفی است به نظر می رسد شناخت مولفه های تأثیر گذار در ادراک ساختمان های بلند و تقویت جنبه های مثبت و کاهش جنبه های منفی آن ها می تواند به ادراک بهتر شهروندان از کالبد و فضای شهری منجرشود و در آن صورت می توان انتظار داشت که مطلوبیت ادراکی شهرهای ما ارتقاء یابد لذا این پژوهش با نگاهی دقیق تر به واکاوی نقش مولفه های ادراکی ساختمان های بلند مرتبه در ادراک منظر شهری می پردازد که این ارزیابی براساس نقاط قوت، نقاط ضعف، ایجاد فرصت ها و تهدیدها ادراکی دو نمونه متفاوت ابنیه بلند در منظر شهری تبریز انجام گرفته است روش تحقیق در این پژوهش توصیفی تحلیلی، تجزیه و تحلیل داده های آن از نوع مقایسه تطبیقی نمونه های موردی با تکنیک ارزیابی مستند از پرسشنامه می باشد که داده های حاصل توسط نرم افزار spss مورد تحلیل آماری قرار گرفته و برای کمی سازی شاخص های کیفی از مقیاس لیکرت استفاده شده است، که در نهایت به ارائه راهکارهایی برای تقویت نقاط قوت تحت عنوان فرصت ها و مقابله با نقاط ضعف تحت عنوان تهدیدها با استناد به مستندات معتبر صورت می گیرد. یافته های حاصل از این پژوهش با تفسیر جایگاه ادراکی آبنیه بلند در ادراک منظر شهری تبریز دستیابی به الگوهای طراحی سایر بناهای مرتفع در این شهر را تسهیل می کند.