بررسی هنر آجرکاری تزیینی در معماری دوره پهلوی (نمونه موردی قلعه مظفری)

هنر آجرکاری تزیینی در معماری ایران دارای اصالت و پیشنه ی بسیار کهن است، تزیینات آجرکاری برجای مانده از بناهای گذشته حاوی گونه های تصویری و تزیینی است که هویت ایرانی را در خود دارد. این هنر با همه داشته های خود از گذشته در تلاقی و همنشینی، ترکیب، تلفیق و تاثیر پذیری با معماری معاصر جهان، اشکال و تصویرهای بدیعی از تزیینات جدید در معماری معاصر ایران بوجود آورده است، که گوشه ای از این تزیینات بر نمای قلعه مظفری شهر الشتر که متعلق به معماری دوره پهلوی است نقش بسته است. این نوشتار در پی پردازش وبیان آن بوده است، که هنرآجرکاری تزیینی در عصر پهلوی را که علی رغم تنوع سبکی در معماری توانسته است تعداد ترکیبات طرح و تنوع نقش و فرم را ایجاد کند، را با شیوه پژوهش کیفی و با استفاده ازجدول تحلیلی نمونه موردی (قلعه مظفری الشتر) بازگو و بررسی نموده است.