بررسی ساختار کالبدی و فضایی بازارهای سنتی و مراکز تجاری امروزی

تجارت به عنوان مهم ترین شکل مبادله اجتماعی، از جمله فعالیت های انسان ها می باشد. فعالیتی که سبب احداث فضاها و مکان های اختصاصی به نام "بازار" شده است. بازار به عنوان یکی از شریان های اقتصادی، فرهنگی و کالبدی شهر می باشد. اصل کلمه بازار خیلی قدیمی است. بازار محل اجتماع محل داد و ستد، کانون شورش ها و اعتصاب ها، سیاستمداری ها، محل پخش اطلاعات، مراوده، آشنایی و گاهی اوقات نقش مکان امنیتی را ایفا می کرده است.معماری گذشته ایران که همواره با تکیه بر خصایص پایدار از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد. اما در عصر حاضر در اثر مواجهه با عوامل متعدد، الخصوص تاثیرپذیری از مظاهر تمدن صنعتی شده غرب از حقیقت فاصله گرفته و به صورت غیر بومی تبدیل شده است. و با طراحی جدید فضاها، با غفلت از اندیشه پیشینیان با سنت فکری ایرانی هم خوانی نداشته و خصوصیات ملی و فرهنگی کشور را دگرگون کرده است. در این پژوهش بر اساس فرآیند اجرا کیفی است. و طبق منطبق اجرای پژوهش استقرایی می باشد. نمونه موردی بازار مورد تحلیل و بازنگری قرار گرفته و مقایسه تطبیقی آن با بازار امروزی می پردازد روش گردآوری بر اساس کتابخانه ای است. این مقاله متمرکز بر شناخت سیر تحول عنصر شهری بازار و چگونگی ارتباط با جامعه می باشد و سعی بر این دارد تا به تفاوت های بازار سنتی و معاصر بپردازد. پرداختن به این موضوع ضرورت دارد تا چگونه می توان با بهره گیری از الگوهای پیدایش بازار و عوامل تاثیرگذار در تحول بازار در اجتماع، اصول بازار سنتی ایرانی را بازنگری کرد و در بازار به مفهوم امروزی آن که مرکز تجاری می باشد، رسید. حال این موضوع مطرح می شود که علت اصلی سیر تحول شکل گیری بازارهای سنتی و بازارهای معاصر چه چیزی می تواند باشد.