سیمای امام علی (ع) در شعر سپیده کاشانی

عشق و ارادت صاحبان ذوق و اندیشه اعم از عرب و غیر عرب به مولای متقیان (ع) و بازتاب آن در دلنوشته ها و سروده های خویش امری انکارناپذیر می باشد؛ آنان همواره ابعاد فردی و اجتماعی شخصیت حضرت (ع)، تولد بی مثال و شهادت جانگداز ایشان و واقعه غدیر را در لابلای اشعار خویش انعکاس داده و شجاعت و شهامتش را در بحبوحه کارزارها ستوده اند. از جمله سرایندگانی که سروده های خویش را به ذکر نام مبارک امام علی (ع) و بیان مناقب ایشان مزّین کرده، سپیده کاشانی شاعره ی ادب پایداری می باشد. سپیده کاشانی با بیان مناقب حضرت (ع) و ذکر فضایلش با استمداد از صور خیال و بهره گیری از آیات و اشارات قرآنی در شعر خویش در راستای گزینش الگویی مناسب و انسانی کامل برای رزمندگان حماسه ی دفاع مقدس تلاش نموده و ضمن یادآوری حماسه آفرینی ها و مجاهدت های علی (ع) رزمندگان را در جهت دستیابی به پیروزی های چشمگیر با تاسی به ایشان ترغیب و تشویق نموده است. این پژوهش بر آن است که با روشی توصیفی- تحلیلی در حد بضاعت خویش به بررسی سیمای نورانی و بازتاب شخصیت بی بدیل امام علی (ع) در گنجینه ی شعری سپیده کاشانی بپردازد.