تاثیر روان شناسی محیطی بر طراحی فضاهای داخلی بیمارستان تخصصی کودکان

بیمارستان به عنوان یکی از اصلی ترین مبادی و احتیاجات در امور بهداشت و درمان جامعه به شمار می رود. بیمار در بیمارستان با توجه به نوع بیماری خود نیازمند دریافت مراقبت های بهداشتی و درمانی در سطوح مختلف می باشند. با توجه به نقش بسیار مهم بیمارستان ها و سایر مراکز درمانی در حفظ و یا بازگرداندن سلامت به اقشار جامعه که خود امری حیاطی به شمار می آید، لزوم توجه به طراحی معماری بیمارستان چه از لحاظ کالبدی و عملکردی و چه از لحاظ معماری داخلی بیش از پیش احساس می شود. امروزه تاثیر فضاهای معماری بر روی انسان در روان شناسی امر ثبات شده ای است این تاثیر به گونه ای است که سازمان ها و ارگان های جهانی را مجبور به تحقیق برای ارائه پیشنهادها و راهکارها جهت بهبود وضع موجود کرده است. آن چه که آشکار است انسان برای بررسی میزان سلامت بدن، در طول عمر خود حداقل چند بار به فضاهای درمانی مراجعه می کند که اگر این مراجعه در زمان کودکی باشد جز خاطرات کودکی او می شود تاثیری که این فضاها بر ذهن و روان کودک می گذارد، می تواند مثبت و سازنده یا مخرب و ناهنجار باشد. روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای بوده و اهداف اصلی این مقاله ارزیابی معیارهای روان شناسی محیط و نحوه تاثیرگذاری این معیارها در طراحی بیمارستان تخصصی کودکان به منظور تسریع در امر بهبود و کاهش فشار روانی بیماران می باشد تا با توجه به میزان اهمیت سلامت بیماران و بالاخص کودکان، تدابیر لازم جهت طراحی بیمارستان کودکان با محیطی مناسب و تاثیرگذار در بهبود سریع بیماران لحاظ گردد. به نحوی که شرایط روحی و روانی کودکان در نظر گرفته شده و از میزان تاثیرات مخرب بیماری و محیط ناآشنای بیمارستان بر شرایط روحی کودکان کاسته شود.