ارزیابی نقش بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری در توسعه پایدار با رویکرد مشارکتی (نمونه موردی: شهر ایرانشهر)

بافت های فرسوده شهری از جمله مهم ترین معضلاتی هستند که گریبان گیر شهرها شده اند. این بافت ها به طور عمده بخش هایی از شهر هستند که از چرخه تکاملی حیات آن جدا گشته و به شکل کانون مشکلات و نارسایی ها در آمده اند. سودمندی از رویکرد مشارکت جویانه در پروژه های بهسازی و نوسازی، امری انکارناپذیر است و مشارکت مردم در تحقق پذیری این طرح ها موثر است. بافت های فرسوده شهری از ظرفیت و قابلیت های نهان بسیاری برخوردارند که اگر به فعلیت برسند می توانند در فرایند توسعه شهر به عنوان نیروی محرکه استفاده شوند. نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده از اهداف اصلی در توسعه شهر می باشند. با توجه به این که نوسازی و بهسازی شهرها در جهت ارتقای کیفیت زندگی صورت می گیرد لازم است کلیه ابعاد کالبدی، اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی و زیست محیطی شهر مدنظر قرار گرفته شود و از آن جا که مردم، استفاده کنندگان و ذینفعان اصلی طرح های شهری هستند، توجه به خواست و نیازهای آن ها در طرح های شهری اهمیت به سزایی دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی نقش بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهر ایرانشهر در توسعه پایدار شهری تدوین گردیده است. روش تحقیق توصیفی و تحلیلی می باشد و شاخص ها با توجه به اطلاعات پرسشنامه در مدل ahpfuzzy، وزن دهی شده اند. هم چنین پرسشنامه دیگری برای شهروندانی که ساکن بافت فرسوده شهر هستند نیز تنظیم شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که مشارکت مردم در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده به ویژه در شاخص های اقتصادی و اجتماعی تاثیر بسزایی دارد.