شیوه های پیشگیری از خوردگی اسکله در بنادر بزرگ

اسکله ها، سازه هایی هستند که برای ایجاد تکیه گاهی جهت پهلوگیری کشتی ها در بنادر، جهت انجام عملیات باراندازی یا بارگیری کالاها، سوار و پیاده کردن مسافران، تدارکات نیازهای کشتی و اجرای تعمیرات کوچک که احتیاج به حوض تعمیر ندارند، بنا می شوند. اسکله ها از نظر سازهای به چندین نوع تقسیم بندی می شود. انتخاب نوع سیستم سازه ای در عملکرد و عمر مفید آن تاثرگذار می باشد. به دلیل قرار گرفتن اسکله ها در شرایط محیطی خاص و مرز بین خشکی و دریا، فرآیندهای طبیعی ساحل همواره این سازه ها را تحت اثر قرار داده و تغییرات و دگرگونی های مختلفی را که در زمان و مکان متفاوت هستند، به وجود می آورند. سیستم های حفاظت از ساحل در صورت عدم طرح مناسب می توانند ضمن اثرگذاری در رژیم های فرسایشی و رسوبی سواحل، تغییرات بسیار در مورفولوژی سواحل به وجود آورند که بعضاً جبران آن تنها با صرف هزینه های بسیار امکان پذیر باشد. هم چنین مصالح و موادی که برای ساخت و سازهای ساحلی مورد استفاده قرار می گیرند از نظر موقعیت پروژه، دوام و پایداری آن حائز اهمیت می باشد. مصالح انتخابی جهت ساخت و ساز ساحلی باید به گونه ای باشند که در مقابل ضربات بیامان امواج، در مکان های قابل فرسایش، مقاومت نمایند. در این مقاله، هدف بررسی و شناسایی بهتر این نوع سازه ها و هم چنین علل و عوامل موثر بر فرسایش این نوع سازه ها در بنادر بزرگ و راهکارهای مبارزه با آن می باشد.