رهیافتی به معماری بومی در مناطق گرم و مرطوب: نمونه موردی شهرستان بوشهر

با نظر به اهمیت روزافزون معماری بومی در جهت استعلا و اغنای آن، توجه به شرایط خاص اقلیمی و تناسب و همگونی بنا با بافت و زمینه ضروری به نظر می رسد. لذا این نوشتار تلاشی است در جهت بررسی ویژگی های بنیادین و اصلی، که ضرورت های معماری بومی به شمار رفته و کم توجهی به آن ها موجب بروز روند رو به تحلیل آثار معماری به خصوص در مناطقی با معماری بومی قابل توجه می شود. در تحقیق پیش رو این ابعاد به طور خاص در معماری بوشهر مورد بررسی قرار می گیرد. این پژوهش از نوع کاربردی بوده و با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات بافت بومی شهر به انجام رسیده است. در انتها توجه به این ویژگی های بنیادین و تمایز بخشیدن میان آن ها و سایر مضامین فرعی و ثانویه در معماری بومی موجب سوق دادن معماران به سمت جوهر اصیل معماری شده و ارائه الگویی ماندگار و همگون با بافت بومی را به ارمغان می آورد.