سنجش مولفه های کیفیت محیطی تاثیرگذار در اجتماع پذیری فضاهای شهری ساحلی

عنصر طبیعت و جاذبه های بصری می تواند ابزار قدرتمندی جهت پیوند انسان با محیط پیرامون و حیات بخشیدن به زندگی مدنی او در فضاهای شهری باشد. ابزاری که پیوندی ناگسستنی میان انسان و دنیای پیرامون خویش ایجاد می نماید و اگر بهدرستی به کار گرفته شود می تواند محیطی با کیفیت بوجود آورد که بستر مناسبی برای کنش های اجتماعی باشد. در واقع محیط های طبیعی پتانسیل بالایی برای خلق فضاهای عمومی شهری دارد. بر اساس گونه بندی فضاهای شهری تعامل گرا، یک از این گونه های موفق، کنار آب ها می باشد. مکان یابی فضاهای جمعی در حاشیه ساحل می تواد موجب موفقیت فضا و مهم تر از آن تقویت خاطره جمعی شهروندان شود اما این امر در گرو طراحی محیطی با کیفیت است و ضعف در هر یک از مولفه های کیفیت محیطی به تدریج موجب پراکنده شدن افراد و عدم استقبال از فضا می شود. لذا پرداختن به این مولفه ها و ارزیابی دقیق آن ها امری ضروری است. در این خصوص سوال زیر مطرح می گردد که: مولفه های کیفیت محیطی موثر در اجتماع پذیری فضاهای شهری ساحلی کدامند؟ هدف پژوهش حاضر، شناسایی و بررسی مولفه های کالبدی و معنایی در فضاهای شهری ساحلی و چگونگی تاثیرگذاری آن ها بر اجتماع پذیری این گونه فضاها می باشد. در این راستا، روش تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی و بر اساس روش و ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. هم چنین با استفاده از روش اسنادی با به کارگیری منابع کتابخانه ای و پایگاه داده های الکترونیکی، بررسی مبانی نظری مرتبط با مولفه های کیفیت فضای شهری از دیدگاه نظریه پردازان و مفاهیم مرتبط از جمله تعاریف فضاهای عمومی شهری و انواع آن، عوامل موثر بر محتوای فضای شهری ساحلی و کارکرد آن ها، صورت گرفته است. در نهایت با بررسی مولفه های تاثیرگذار در کیفیت و اجتماع پیری فضاهای شهری ساحلی، اصول و چارچوبی برای طراحی این فضاها حاصل شد. نتایج تحقیق گویای آن است که توجه به نقش این فضاها و ارتقاء کیفیت های محیطی در آن، موجب شکل گیری فضاهای شهری سرزنده و پویا پیرامون نوارهای ساحلی می شود.