شبکه های اجتماعی مجازی و هویت فردی و اجتماعی (با تأکید بر تغییرات اجتماعی متاثر از پیام رسان تلگرام در ایران)

امروزه در قرن بیست و یک که با نام هزاره فناوری شناخته می شود وسایل ارتباط جمعی نقش بسیار مهم و پر رنگی دارند به نحوی که وظایف و نقش های زیادی را بر عهده گرفته اند و نهادهایی را نیز به مقابله می خوانند. در بین وسایل ارتباط جمعی در این هزاره آن که از همه تاثیرگذارتر وبا اهمیت تر می باشد اینترنت است. که بطرز فراگیری استفاده از آن روبه گسترش است. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از شبکه اجتماعی تلگرام برهویت فردی واجتماعی کاربران انجام پذیرفته است. فضای مجازیِ شبکه های اجتماعی اینترنتی یکی از مهم ترین ابزارها برای نمود یافتن اثرات جهانی شدن است. این فضای مجازی عرصه وسیعی از اطلاعات و نمودهای مختلف معنایی را ایجاد میکند. افراد در مواجهه با این فضا و تکثر منابع در ساخت هویت، دچار تعلیق (به معنی معلق بودن و سردرگمی) می شوند. از بین رفتن زمان و مکان و نقش بیشتر فضا در دنیای مجازی تجلی آشکاری دارد. افراد در مواجهه با این فضای دوم، بنیان های هویت خود را متزلزل می بینند و دچار تردید و اضطراب می شوند. اگرچه شبکه های اجتماعی مجازی در فرایند ارتباطات می توانند دارای تأثیرات مثبت و منفی باشند، پژوهش حاضر تنها بر جنبه های بحرانزای این فرایند تأکید کرده است و یکی از آثار فضای مجازی شبکه های اجتماعی را در جوامع، به خصوص جوامع درحال گذار، ایجاد بحران هویت فردی و اجتماعی می داند. یافته های پژوهش نشان می دهد که براساس یک تقسیم بندی نسلی، نسل معاصر بیش ترین کاربران فضای مجازی در ایران بوده و بیش از نسل های دیگر در معرض آثار ناشی از شبکه های اجتماعی مجازی اند. فضای مجازی نوعی از بحران هویت را در میان طیف گسترده ای از جوانان به وجود آورده و این بحران هویت در زمینه های فردی ناهمگونی های هویتی را سبب شده و به نحوی تعادل اجتماعی را متأثر کرده است. هم چنین شبکه های مجازی باعث تغییرات اساسی در نهادهای هویت، اجتماعی مجازی ساز شده اند و عوامل معناساز هویتی را دستخوش تغییر نموده اند.