نقش هنر و ادبیات و شعر و داستان در فرآیند هویت یابی کودکان

دهه چهل شمسی، یکی از دوره های مهم و تأثیرگذار بر فرهنگ و هنر ایران است. در این دهه، روشنفکران، نویسندگان و هنرمندان در محافل خود برای یافتن هویت ملی، مذهبی تلاشی وافر داشتند، زیرا به واسطه روشنگری های این دوران ضرورت بازگشت به خویشتن یک نیاز اجتماعی بود. حامیان خصوصی و ناشران کتب کودکان نیز، از تصویرگران می خواستند تا با استفاده از عناصر هویت مدار آثاری همسو با این تقاضا خلق کنند. از طرفی ادبیات کودک و نوجوان ایرانی، اگر فقط به یک عنصر ممکن باشد، آن عنصر هنر و زبان است. تنها  نقطه ای که به طور واضح و روشن، ادبیات کودک و نوجوان ایرانی را از ادبیات کودک و نوجوان کشورهای دیگر متمایز می کند، زبان و هنرملی است. از اینرو در این مقاله سعی بر آن است که تاثیر هنر ملی بر هویت یابی کودکان سرزمینمان بررسی شود. روش تحقیق نیز براساس اطلاعات گردآوری شده، تحلیلی توصیفی بوده و مبتنی بر پژوهش های قبلی می باشد. در این مقاله به موضوع هویت، نقش هنر، شعر و داستان های ملی و افراد تاثیرگذار در این حوزه ها همراه با ذکر مثال پرداخته شده است.