تاثیر تمرینات ورزشی پیلاتس بر سطوح سرمی ویسفاتین و کمرین زنان غیرفعال دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: ویسفاتین و کمرین از جمله آدیپوکین هایی هستند که در تنظیمات متابولیکی و هم چنین اختلالات مرتبط با چاقی نقش دارند. از این رو هدف از مطالعه حاضر برسی تاثیر تمرینات ورزشی پیلاتس بر سطوح سرمی ویسفاتین و کمرین زنان غیرفعال دارای اضافه وزن بود.

روش کار: بدین منظور در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 28 زن دارای اضافه وزن (میانگین bmi 1.1±27.2 کیلوگرم بر مترمربع) به طور داوطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه: تمرین پیلاتس (14نفر) و گروه کنترل (14 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی پیلاتس به مدت دوازده هفته (3 جلسه در هفته، 60 دقیقه در هر جلسه) به اجرا درآمد. در این مدت گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه خونی 48 ساعت قبل و پس از هفته ی دوازدهم بعد از 14-12 ساعت ناشتا طی دو مرحله برای اندازه گیری سطوح سرمی ویسفاتین و کمرین، گرفته شد. از آزمون آماری تی وابسته جهت بررسی تغییرات درون گروهی متغیرها و از آزمون تحلیل کوواریانس جهت بررسی تغییرات بین گروه های تحقیق استفاده گردید.

یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که پس از دوازده هفته تمرین میزان تغییرات ویسفاتین (0.012(p= و کمرین (0.002(p= در گروه تمرین، در مقایسه درون گروهی تفاوت معناداری نسبت به قبل از تمرین داشتند، هم چنین در مقایسه بین گروهی نیز میزان تغییرات سطوح سمی ویسفاتین (0.035(p= و کمرین (0.018(p= نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشتند.

نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان این گونه بیان کرد که فعالیت ورزشی پیلاتس یک عامل تحریکی کافی برای کاهش ویسفاتین و کمرین در زنان غیرفعال دارای اضافه وزن می باشد.