بهره وری کل عوامل تولید کشت زعفران در شهرستان گناباد چقدر پایدار است؟

کشاورزی  پایدار مفهومی است که در مقابل  شیوه های  سنتی کشت  مطرح شده  و هدف آن  تامین  غذای سالم و  پایدار  برای جوامع انسانی و بدون آسیب  رساندن  به  بوم  سامانه  است.  پیروی از  اصول  کشاورزی پایدار  به  خصوص در  کشت  محصولات  عمده کشاورزی هر کشور  بسیار حائز  اهمیت  است. روش ها و شاخص های  مختلفی برای  بررسی پایداری  سیستم  های  کشاورزی  ارائه شده اند که یکی از آن ها  بررسی  تغییرات شاخص بهره وری کل عوامل تولید در  یک دوره زمانی مشخص است. زعفران  یکی از محصولات  مهم باغی ایران است لذا الزامی است تا پایداری کشت آن همواره مدنظر باشد. از این رو  تحقیق حاضر با  هدف بررسی پایداری کشت زعفران  در شهرستان گناباد انجام شد. به منظور دستیابی  به  اهداف تحقیق داده های  مربوط  به میزان نهاده ها و  ستاده  110 مزرعه  طی  سال های 1395-1390  بررسی  شد. بر اساس نتایج، بهره وری کل عوامل تولید زعفران  طی دوره مورد بررسی در  مجموع  افزایشی بوده  و از منظر بهره وری کل می توان کشت زعفران  را در منطقه مطالعاتی پایدار  ارزیابی  کرد.  با این  وجود  تعداد  اندکی  از مزارع  به دلیل  استفاده از  سیستم های کشت پر  نهاده  با کاهش  بهره  وری کل عوامل  تولید در  بلندمدت مواجه  بوده  اند.  بنابراین  توصیه می  شود  کشاورزان نسبت به  آثار سوءسیستم  های  کشت  پر نهاده آگاهی  یابند  تا  بتوان زمینه  افزایش  هر چه  بیش تر  کشت زعفران  را فراهم کرد.