ارزیابی و اولویتبندی معیارهای اقتصادی-اجتماعی و سیستم های حمل و نقل عمومی در کلانشهر تبریز با رویکرد تحلیل سلسله مراتبی

موضوع و هدف: انتخاب بهترین سیستم حمل و نقل عمومی در شبکه های درون شهری بطوری که تمامی جوانب اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را در بر بگیرد، نیاز به بررسی و ارزیابی دقیقی دارد. از این رو مقاله حاضر به ارزیابی معیارهای اقتصادی اجتماعی مؤثر و اولویت بندی سیستم های حمل و نقل عمومی در کلان شهر تبریز با رویکرد اقتصادی- اجتماعی می پردازد.

روش تحقیق: برای تحقق هدف تحقیق از روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) استفاده گردید. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی است. برای گردآوری اطلاعات مربوط به مبانی نظری و تجربی از روش اسنادی و کتابخانه ای و برای گردآوری داده ها جهت امتیازدهی و اولویت بندی از روش میدانی و در قالب پرسشنامه ای که به منظور اخذ نظر خبرگان طراحی شده بود، استفاده گردید.

یافته ها: نتایج حاصل از ارزیابی معیارها نشان داد که معیارهای امنیت وسیله نقلیه، مصرف سوخت و انرژی، سرعت انتقال وسیله نقلیه، هزینه سرمایه گذاری در سیستم حمل و نقل، ظرفیت جابجایی مسافر، هزینه استفاده از وسیله نقلیه، تأثیر وسیله نقلیه بر کیفیت محیط زیست، سیاستهای کلان دولت و جایگاه وسیله نقلیه در فرهنگ شهروندی به ترتیب بیش ترین تا کم ترین وزن را به خود اختصاص دادند. نتایج حاصل از امتیازبندی نهایی و اولویت بندی سیستم های حمل و نقل عمومی در کلانشهر تبریز نشان داد که با توجه به معیارهای مؤثر و وضعیت فعلی ترافیک و آینده قابل پیش بینی، سیستم های حمل و نقل مترو، سامانه اتوبوس تندرو (brt)، اتوبوس و تاکسی به ترتیب بالاترین تا پایینترین اولویت را در کلانشهر تبریز به خود اختصاص دادند.