بررسی رشد و عملکرد گیاه دارویی و خوراکی آزی وش در کرج و شیروان دراستان خراسان شمالی

این پژوهش با هدف بررسی امکان کاشت و برداشت گیاه آزی وش (corchorus olitorius l.) در سطح زراعی در دو منطقه کرج و شیروان، در مزارع نزدیک کرج و شیروان در سال 1395 انجام شد. دو منطقه کرج و شیروان دارای آب و هوای خشک و کوهستانی هستند. برای انجام این پژوهش از یک تاریخ کاشت 15 تیر استفاده گردید. نتایج تجزیه واریانس اثر منطقه کاشت بر رشد و عملکرد آزی وش در دو منطقه کرج و شیروان (خراسان شمالی) نشان می دهد که، منطقه کاشت گیاه آزی وش بر مولفه های تعداد شاخه، تعداد برگ، شاخص سطح برگ، وزن تر برگ، وزن تر ساقه، وزن خشک برگ و ساقه آن در سطح احتمال حداقل 5 درصد معنی دار بود، اما ارتفاع بوته تحت تاثیر منطقه کشت قرار نگرفت. تعداد شاخه در بوته در منطقه کرج بیش تر از تعداد شاخه تولید شده درهر بوته در منطقه شیروان بود. تعداد برگ درهر بوته تحت تاثیر منطقه کاشت قرار گرفت و بوته های تولید شده در منطقه کرج تعداد برگ بیش تری (حدود شش عدد در هر بوته) نسبت به بوته های تولید شده در منطقه شیروان تولید نمودند. بوته های تولید شده در منطقه کرج از شاخص سطح برگ حدود 17درصد بیش تری نسبت به آزی وش های تولید شده در منطقه شیروان بود. بیش ترین مقدار برگ تازه تولید شده از نظر وزنی از آزی وش های تولید شده در منطقه کرج با وزن 6699 کیلوگرم در هکتار بدست آمد و در منطقه شیروان 5049 کیلوگرم در هکتار بود. هم چنین مجموع وزن خشک تولیدی برگ، در منطقه کرج حدود 1600 کیلوگرم در هکتار بود، در مقابل در منطقه شیروان حدود 1160 کیلوگرم در هکتار بود. بیش ترین وزن ساقه تولید شده در آزی وش از منطقه کرج با حدود 9950 کیلوگرم در هکتار بدست آمد و در منطقه شیروان حدود 7200 کیلوگرم بود. هم چنین مقدار ساقه تولید شده خشک در منطقه کرج حدود 3090 و در منطقه شیروان 2300 کیلوگرم بود. در مجموع و با توجه به یک تاریخ کاشت استفاده شده (15 تیرماه)، مقدار آزی وش تولید شده در منطقه کرج بیش تر از منطقه شیروان بود، اما مقدار عملکرد آزی وش در منطقه شیروان نیز از لحاظ مقدار تولید قابل توجه بود. با این حال قضاوت نهایی می بایست این آزمایش با استفاده از تاریخ کاشت های بیش تری در این دو منطقه تکرار شود.