بررسی ضرورت میدان (پلازا) در تهران با رویکرد اسلامی – ایرانی

در گذشته تا پیش از تحولات گسترده تکنولوژی در سده اخیر، کالبد شهر ایرانی - اسلامی، تجلی روح ساکنان و سازگار با طبیعت پیرامون خود بوده که می توان این جلوه گری را در هماهنگی فرم ها، فضا ها و رنگ های به کار رفته در آثار پیشینیان به خوبی مشاهده کرد. یکی از این هماهنگی های دلنشین را می توان در قلب بیشتر شهرهای ایران به اسم میدان مشاهده کرد، که تا به امروز هم چنان در بیشتر مناطق یکی از مهم ترین فضاهای اجتماعی شهر می باشد. در این پژوهش سعی شده که با بررسی جلوه های اسلامی ایرانی در میدان های با شکوه و پر کاربرد امروزی، به راز بقا و دلیل محبوبیت این آثار نزد ایرانیان پی برد، شاید به حل گوشه ای از این هزار مشکل پایتخت رسید. روش تحقیق این نوشتار توصیفی – تحلیلی می باشد، که برای چارچوب نظری از مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. با در نظر گرفتن تاثیرات روانشناسی و زیبایی شناسی میدان های ایران در کنار عقاید مذهبی می توان به دلیل موفقیت و نامیرایی این آثار پی برد و به نتیجه ای مناسب و دلیلی محکم برای وجود میدان در تهران با رویکرد اسلامی – ایرانی رسید. با این رویکرد می توانیم مطمئا باشیم که میدان همان گونه که در شهرهای دیگر این کشور، از گذشته تا کنون جوابگوی بیشتر مشکلات روحی – روانی و اجتماعی مردم بوده است، در تهران هم می تواند بیشتر این مشکلات را در شلوغ ترین و پر رفت و آمد ترین فضا ها حل کند.