واکاوی شاخصه های تعاملات اجتماعی در خلق فضای رویداد و تجربه شهر

در دنیای معاصر، رشد روز افزون و گسترش شتاب زدهی شهرها، منجر به شکل گیری اماکن بی هویت شده است، به گونهای که ناسازگاری میان کاربری، فرم، نیاز استفاده کننده، ارزش اجتماعی و عدم وجود حس تعلق به شهر و روابط و پایداری اجتماعی به خوبی قابل مشاهده است و انسان امروزی تمایلی به برقراری ارتباط با همشهریان خود نشان نمی دهد. پس با وجود این شرایط، نیازمند فضایی هستیم که با ارتقاء تعاملات اجتماعی، سعی در خلق فضایی ماندگار و خاطره انگیز برای شهروندان داشته و حس تعلق به شهر را در وجود آنان بر می انگیزد. در این راستا، این نوشتار درصدد است تا با ارائه ی نوعی از خوانش معماری رویداد، شاخصه هایی که منجر به برقراری تعاملات، در بین شهروند و محیط می گردد را استخراج کرده و الگویی در جهت خلق فضای ماندگار شهری ارائه دهد. این مقاله با تکیه بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و روش تحلیل محتوا صورت گرفته است که ابتدا به بررسی شناخت مبحث تعاملات اجتماعی، مکان سازی، خاطره جمعی و رویداد می پردازیم و نظرات فلاسفه و معماران غربی را در حوزه ی این مقوله مورد بررسی قرار داده و در نهایت به یک الگوی مؤثر جهت برقراری تعاملات اجتماعی از طریق ایجاد محیط رویداد دست می یابیم.