تفسیر روانشناختی داستان سالامان و ابسال ( مبتنی بر نظریه فردیت یابی کارل گوستاو یونگ)

مقاله تفسیر روانشناختی داستان سالامان و ابسال ( مبتنی بر نظریه فردیت یابی کارل گوستاو یونگ)

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی فرایند فردیت یابی در داستان سلامان و ابسال و تفسیر روان شناختی آن است. روش: در راستای رسیدن به هدف فوق اصل داستان از کتاب های معتبر خوانده شده و تفاسیر و شرح های نوشته شده  بر آن، از جمله تفسیر هانری کربن مستشرق و فیلسوف معروف فرانسوی و شرح های عرفانی ازجمله شرح متفکران ایرانی نیز مورد بررسی قرار گرفت. در تحلیل محتوا از روش هرمنوتیک استفاده شده است و رمزهای به کار گرفته شده در داستان با استفاده از روانشناسی یونگی بازنمایی شدند. یافته ها: بررسی ها نشان داد که هدف نویسنده داستان شرح فرایندهای رشد روانی و معنوی بوده است. این داستان به روایت کربن (1387)، به دو تقریر (هرمسی و سینایی ) آورده شده و در نوشته حاضر تقریر هرمسی انتخاب شده است. در این داستان  فرایندهای روانی به زیبایی در قالب داستان بیان شده، آنیمای اولیه که نمودی  بیرونی داشت، رفته رفته تلطیف یافته و در سلامان درونی شده است و پس از درونی شدن این انرژی روانی، سلامان توانسته از خودمحوری (خود) به سعادت و یکپارچگی (خویشتن متعالی) برسد و در پایان داستان، انگیزه ناخودآگاه سلامان و تعلق و دلبستگی به ابسال به انگیزه خودآگاه تبدیل گردید و سلامان به این نتیجه می رسد که آنچه در ابسال جستجو می کرد در وجود خود نهان بوده است. بحث و نتیجه گیری : داستان های عرفانی و معنوی همچنان که  مولوی می گوید شرح حال راستین و واقعی انسان ها می باشند که فرایند رشد و تحول روانی و معنوی در قالب این داستان ها بیان می شود و طبق گفته یونگ روان ناخودآگاه جمعی به صورت داستان هایی با محتوای کهن الگویی درمی آید که پر از معانی و سمبل و نمادهای مختلف است. داستان سلامان و ابسال نیز از این قاعده مستثنی نیست. این داستان شرح حال نویسنده و سراینده آن است که توانسته روح جمعی را کشف کرده و به روی کاغذ آورد. گشودن نمادهای داستان به ما کمک می کند که بدانیم چه عواملی در داستان ها باهم ترکیب و یکپارچه می گردند تا اینکه انسان ها به رشد و بالندگی برسند.