سرمایه داری و اسکان غیررسمی در جهان سوم (نمونه مورد مطالعه: ایران)

مقاله سرمایه داری و اسکان غیررسمی در جهان سوم (نمونه مورد مطالعه: ایران)

اسکان غیررسمی به عنوان یکی از مهم ترین عارضه های شهری مدرن در کشور های جهان سوم چالش عظیمی را بر سر راه توسعه پایدار این کشورها رقم زده است. پدیده ای که حاصل از اجرای الگوهای وارداتی از مدل اقتصاد صنعتی جهان غرب در جهت یکپارچه سازی این الگو در جهان بوده است. دستاورد این تبعیت محض چیزی جز رو به افزایش نهادن فقر شهری، نابرابری های اجتماعی، مهاجرت های فزاینده ارتش بیکاران به کلانشهر ها و به تبع آن تشکیل سکونت گاه های خودرو و زایش آسیب های اجتماعی حاصل از آن در بطن شهرها نیست. پیامدهایی که که هرکدام به تنهایی تهدیدی سترگ درراه توسعه شهر های کشورهای جهان سوم به حساب می آیند. رویکردهای ارائه شده در جهت برخورد با این عارضه شهری تا به امروز کمک شایانی در جهت رفع ریشه ای این پدیده نکرده اند. رویکردهایی که خود غالبأ تجویز شده توسط نظام اقتصاد سرمایه داری جهانی بوده است. در نتیجه چاره برخورد با این پدیده را باید در رویکردی هایی فراتر از این تجویز ها جستجو کرد. این پژوهش با ماهیت کاربردی و با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با اتکا بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای سعی در تحلیل شکل گیری پدیده اسکان غیررسمی و بررسی ناکارآمدی رویکرد های موجود نسبت به این مقوله در جهان سوم و بالاخص کشور ایران دارد و به دنبال و کنکاش رویکردی ورای راهکارهای ارائه شده تا به امروز است. رویکردی که حل ریشه ای عارضه حاشیه نشینی را در تغییر مدل های اقتصادی وابسته به نظام اقتصاد سرمایه داری جهانی در کشور های در حال توسعه دنبال می کند.