عوامل مؤثر در افزایش امید به زندگی و بهبود کیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی در سرای سالمندان

مقاله عوامل مؤثر در افزایش امید به زندگی و بهبودکیفیت زندگی و بهزیستی روان شناختی در سرای سالمندان

سالمندی یکی از مراحل حساس و سرنوشت ساز رشد انسانی است که بر خلاف عقیده رایج، نه تنها پایان زندگی نیست، بلکه به عنوان یک روند طبیعی گذر عمر و زندگی مطرح می گردد. درحال حاضر نرخ جمعیت سالمندان تقریباً در تمام جوامع رو به رشد می باشد و این امر به پیری ملت ها موسوم است. از آنجایی که افراد سالمند در دوره حساسی از زندگی خود هستند، توجه به نیاز های آنان یک ضرورت محسوب می شود. این افراد قابلیت های احیاء شونده محدودی دارند و بیش از دیگر بزرگسالان در معرض بیماری های جسمی و روحی هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر افزایش امید به زندگی و ارتقاء کیفیت فضاها و سلامت جسمانی و روانی، جهت بهبود زندگی سالمندان می باشد. شیوه تحقیق در این نوشتار تحلیلی توصیفی بوده وتلفیق نتایج برگرفته از مطالعات کتابخانه ای پیرامون اصول طراحی مربوط به آسایشگاه ها و سرای مختص سالمندان می باشد. یافته های مطالعه نشان می دهد شناخت ویژگی های جسمانی و روانی و درک نیازهای مختلف سالمندان وتلاش در جهت پاسخگویی به این نیازهاو احترام به ترجیحات آن ها در طراحی و بهسازی فضاهایی مخصوص آنان، می تواند در زندگی خوب سالمندی و بهبود کیفیت و افزایش امید به زندگی آن ها و دستیابی به اهداف سالمندی موفق، مؤثر باشد.