واکاوی مفهوم عاطفه در ادبیات تعلیمی و تداعی آن در آثار سعدی

مقاله واکاوی مفهوم عاطفه در ادبیات تعلیمی و تداعی آن در آثار سعدی

اساساً انسان ها بیشتر با عواطف خود به زندگی جان و زیبایی می بخشند و با خردورزی، عاطفه ی شدید یا احساساتشان را تعدیل می کنند؛ لذا عاطفه یا احساس، زمینه درونی و معنوی شعر و عنصر بنیادین در شکل گیری هر اثر ادبی است. آثار سعدی حاوی اشعار ارزشمندی است که شاعر مضامین انسان سازی را در آن مطرح کرده که عمل به آن ها فرد را به سعادت می رساند. با بررسی متن اشعار مشاهده می شود که سعدی چگونه در تک تک اشعار خود عواطف و احساسات انسانی را ذکر کرده است. این پژوهش در پی آن است تا با ارائه ی تعریف عواطف و احساسات، جلوه های آن را در اشعار سعدی نشان داده، ضمن دسته بندی آن ها به تجزیه و تحلیل عواطف و احساسات شاعر بپردازد. نگارنده پی برده است که سعدی شناخت تام و کاملی از انسان و نیازهای او داشته است. وی عواطف و احساسات ظریف آدمی را به صورت اشعار لطیف بیان داشته است.

او از هر فرصتی برای به اوج رساندن کلام خود و تسخیر بیش تر مخاطب بهره جسته است. نتیجه نشان می دهد که سعدی عواطف و احساسات بی شماری را چون: خشم، ترس، نفرت، عشق، بخشش، همدلی و ... را در اشعار ارائه میدهد و خط سیر فکری واحدی را در این زمینه دنبال می کند که بازگویی آن می تواند برای نسل جدید کارساز باشد.