بازآفرینی حاشیه رودخانه های شهری با رویکرد طراحی منظر

بازآفرینی حاشیه رودخانه های شهری با رویکرد طراحی منظر (بررسی موردی رودخانه شهر ژانگ جیاگنگ چین و رودخانه لیون فرانسه)

رودخانه ها از جمله مهم ترین عناصر منظر طبیعی هستند و با وجودیکه اغلب شهرهای ایران از این موهبت طبیعی برخوردار هستند اما به دلیل عدم وجود طراحی مناسب و مدیریتی صحیح تا امروز مورد بی توجهی زیادی قرار گرفته اند. در نتیجه لبه های رودخانه غیرقابل استفاده مانده و اغلب به فضاهای رها شده تبدیل شده است و نیاز به ملاحظات خاص محیطی دارد. بنابراین احیای رودخانه و طراحی فضاهای جنبی کنار رودخانه و لبه آب نقش عمده ای در احیای بدنه های آن دارد و موجب افزایش تنوع و سرزندگی و ایجاد سیمای شاخص شهری و تضمین رشد و سرمایه گذاری در توسعه شهری خواهد شد.

مقاله حاضر در تلاش است به شناسایی و تحلیل مهم ترین معیارهای بازآفرینی و طراحی منظر در حاشیه مسیل های درون شهری بپردازد. بی شک، الگوهای متنوعی در این زمینه وجود دارد که نویسندگان پس از مطالعه و بررسی های متعدد فقط چند الگو و معیار را مورد توجه قرار داده و با استناد به این معیارها به بررسی نمونه موردی ها پرداخته اند.

فرضیات حاضر در این مقاله بر مبنای اقدامات عملی صورت گرفته در سایر کشورها استوار گردیده و صراحتاً اعلام می دارد با بهره گیری از روش های ذکر شده، می توان ضمن کنترل و هدایت آب های سطحی و جلوگیری از بروز سیلاب های مخرب، محیط شهری مطلوب تر و کاراتری خلق کرده و از مواهب حاصله نیز به شکل شایسته تری بهره برداری نمود. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن هستند که دسترسی، ارتباط با آب، محیط زیست گرایی، سرزندگی، امنیت و احساس تعلق خاطر از اهمّ مؤلفه های بازآفرینی رودخانه های شهری با استفاده از معیارهای طراحی منظر می باشند.