تاثیر روش غیر درمانی الگوی نگارش بیانگر در کاهش استرس زنان بعد از طلاق

تاثیر روش غیر درمانی الگوی نگارش بیانگر در کاهش استرس زنان بعد از طلاق

طلاق امروزه تبدیل به یک مسئله اجتماعی شده و توجه بسیاری از اندیشمندان در هر زمینه ای را به خود جلب کرده است. از طرفی متارکه و طلاق می تواند استرس مضاعفی را برای زنان در کنار افسردگی حاصل از این اتفاق ایجاد کند که بسته به نوع شخصیت زنان باعث بروز ناراحتی های قلبی و عروقی، بیماری های ریوی، ناراحتی های گوارشی، سفید شدن موی سر می شود. استرس در مفهوم عام عاملی است که تعادل فیزیکی و روانی فرد را به هم زده و با ایجاد مشکلات روان تنی و مشکلات روانی، کارایی فرد را در ابعاد مختلف زندگی کاهش می دهد. لذا بایستی درصدد کاهش استرس این افراد بود لذا با توجه به اهمیت موضوع، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش غیر درمانی الگوی نگارش بیانگر در کاهش استرس زنان بعد از طلاق انجام گرفته است. این پژوهش به صورت یک مطالعه مداخله ای نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون به صورت گروه های آزمایش وکنترل انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه تحت پوشش سازمان بهزیستی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان شاهین شهر (اداره بهزیستی و مرکز مشاوره پارسا) بودند.

حجم نمونه شامل 36 نفر از زنان مطلقه مذکور بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (18 نفر در گروه آزمایش و 18 نفر درگروه کنترل) در طی چهار جلسه تحت آموزش گروهی الگوی نگارش بیانگر قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل نیز در 2 مرحله، پیش آزمون و پس آزمون از طریق پرسشنامه dass مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تجلیل اطلاعات نیز با استفاده از آمار توصیفی تحلیلی در محیط نرم افزار spss انجام گرفت. در نهایت نتایج پژوهش بیانگر آن بود که آموزش الگوی نگارش موجب کاهش معنی دار استرس در زنان مطلقه می شود (0.001(p<.  بنابر این به نظر می رسد استفاده از الگوی نگارش روش مناسبی جهت کاهش میزان استرس زنان مطلقّه است و با علم به شیوع بالای طلاق و تبعات روانی آن می توان از این روش برای درمان و کاهش پیامدهای روانی طلاق و نیز سایر عوارض وابسته به آن استفاده نمود.