پیش بینی بخشودگی بین فردی بر اساس مولفه های هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ی دوم شهر تبریز

پیش بینی بخشودگی بین فردی بر اساس مولفه های هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه‌ی دوم شهر تبریز

سابقه و هدف: بخشودگی از مفاهیمی است که در مذهب و روان‌شناسی مثبت نگر به آن توجه شده؛ و بر نقش سازنده‌ی آن در سلامت روانی افراد و ایجاد روابط سالم تاکید شده است. عوامل مختلفی می تواند بخشودگی را تسهیل نماید که احتمالا هوش معنوی یکی از آنها است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر پیش بینی بخشودگی بین فردی بر اساس مولفه های هوش معنوی در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه‌ی دوم شهر تبریز است.

روش کار: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است. از جامعه‌ی آماری دانش آموزان پسر مقطع متوسطه‌ی ناحیه‌ی دو نمونه‌ای به تعداد 250 نفر به‌ صورت نمونه گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای و بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. آزمودنی ها پرسش‌نامه های هوش معنوی عبدالله زاده و مقیاس بخشودگی بین ‌فردی احتشام زاده و همکاران را تکمیل کردند. داده های به‌دست‌آمده با استفاده از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیّره تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه‌ی مسائل اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین درک و ارتباط سرچشمه‌ی هستی با بخشودگی (p<0.01 و r=0.229) و همچنین بین زندگی معنوی با بخشودگی ( p<0.001و r=0.324) رابطه‌ی مثبت و معناداری وجود داشت. علاوه‌براین، نتایج رگرسیون نشان داد که زندگی معنوی می تواند 10.5 درصد واریانس بخشودگی بین ‌فردی را به‌طور معنی داری پیش بینی کند.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج می توان گفت معنویت جستجو برای یافتن عناصر مقدس، معنایابی، هوشیاری بالا و تعالی است و هوش معنوی توانایی برای استفاده از این موضوعات است که می تواند کارکرد و سازگاری فرد را پیش بینی کند و بخشودگی بین‌ فردی را بالا برد.