تأثیر سبک های تربیتی والدین بر رفتار زیست محیطی فرزندان در راستای حفاظت از محیط زیست

در قرن حاضر رفتارهای زیست‌ محیطی انسان‌، به عنوان یکی از مهم‌ ترین و تأثیرگذارترین عوامل بر محیط‌زیست‌، مورد  توجه ‌بسیاری از ‌جامعه شناسان زیست‌ محیطی قرار گرفته است‌‌‌. در هر جامعه ‌ای افراد برخورد به نسبت مشخصی در مورد محیط‌ زیست از خود نشان می ‌دهند که ممکن است این برخورد کاملاً مسئولانه یا کاملاً غیر‌مسئولانه یا رفتاری بینابین این دو باشد. ‌رفتار شهروندان در برخورد با محیط‌ زیست اطرافشان عامل مهمی در کاهش مخاطرات زیست‌ محیطی است و تنها تغییر در رفتار انسانی می‌تواند این مشکلات زیست ‌محیطی را کاهش دهد. در این‌ راستا  شناسایی‌ عوامل‌ فردی ‌و ‌اجتماعی مؤثر بر رفتارهای زیست‌ محیطی شهروندان ضروری است. از آن‌ جا که خانواده مهم‌ترین بخش از محیط کودک است به همین دلیل قوی ‌ترین عامل اجتماعی کردن کودکان تلقی‌ می‌شود. در واقع خانواده از عوامل مؤثر بر‌تقویت رفتار‌ مسئولانه فرزندان است. بسیار مهم است که خانواده چه شیوه‌ های فرزندپروری را اتخاذ کند که موجب شود کودکان باورهای قوی بر توانایی ‌های خود داشته باشند و بتوانند رفتارهای مسئولانه نسبت به دیگران، جامعه و  محیط‌زیست اطرافشان از خود نشان دهند. مقاله حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانه‌ای انجام شده است و هدف آن بررسی تأثیر سبک‌ های تربیتی والدین بر رفتار زیست ‌محیطی فرزندان در راستای حفاظت از محیط زیست می‌ باشد.