نقاشی کودکان کار 7 تا 14 ساله محله زمزم تهران از نقطه نظر مفاهیم و رنگ

کار کودک نقض واضح حقوق کودک و نشانه فقر اقتصادی و فرهنگی هرجامعه است، کودکان به دلیل قرار گرفتن در محیط‌ های نامناسب و بهره نبردن از امکانات آموزشی و رفاهی در معرض انواع آسیبها هستند. و نیازهای شان ناکام و سرکوب شده است، از آنجایی که بهترین راه برای رسیدن به ضمیر ناخودآگاه کودکان، نقاشی است، که کودکان در آن حرفهای ناگفته‌ی خود را، مطرح میکنند؛ در نتیجه باید، نشانه هایی از ناکامی‌ ها داشته باشند. لذا در این پژوهش با انتخاب 30 کودک کار دختر و پسر 7 تا 14 ساله تهران که تی یک سال به مرکز جمعیت مراجعه میکردند، با هدف شناخت نمادها و مفاهیم و رنگ‌ های به کار رفته در نقاشیهای شان و بررسی نتایج تست‌ های انتخاب رنگ لوشر، احساس خوشایند و ناخوشایند به مهمترین نتیجه این تحقیق رسیدیم که، علیرغم مشکلات عدیدهای که ‌این کودکان با آن مواجه هستند، نقاشی ‌های ‌شان در مجموع هم بازنمایی عینی محیط پیرامون و هم بیان خواسته های ‌شان است که بیشتر بازنمایی آرزوهاست تا بیان مشکلات، که در رسیدن آن‌ ها به خواسته های ‌شان یاری کننده است. نقاشی این کودکان بیشتر با رنگ‌ ها و نمادها و مفاهیم شاد است و دختران بیشتر احساسی هستند و بیشتر از محیط خانواده متاثر شده و نقاشی پسران از تنوع  بیشتری در موضوع برخوردار است.