معرفی ابزار پرداخت برای خدمات اکوسیستم (pes) برای حفظ و احیای اکوسیستم های تالابی

محدودیت منابع زیست محیطی و کاهش کیفیت آنها در اثر گسترش فعالیتهای تولیدی، مشکلات زیادی را برای جامعه امروز و نسل آینده بوجود می آورد. لذا ضرورت دارد تا به منظور منطقی نمودن استفاده از این منابع، از ابزارهای مختلف از جمله ابزارهای اقتصادی استفاده شود. از این رو، در حال حاضر در کشورهای مختلف جهان، کاربرد ابزارهای اقتصادی به عنوان مکمل سیاستهای حفاظت محیط زیست به شکل مولفه کلیدی و موثر مورد توجه قرار گرفته است. یکی از ابزارهای مناسب مبتنی بر بازار در این زمینه رویکرد پرداخت برای خدمات اکوسیستم(pes)   می باشد. پرداخت برای خدمات اکوسیستم عبارت است از پرداخت به اقداماتی که سطح خدمات مطلوب اکوسیستم را بالا می برد. در واقع، اصطلاحی تخصصی است که برای توصیف طیفی از طرحهای نوآورانه به کار می رود که درآن سرمایه گذاران و یا استفاده کنندگان از خدمات طبیعی مانند خدمات اکوسیتم ها، به ارائه دهندگان این خدمات پرداخت هایی انجام داده و از آنها حمایت مالی به عمل می آورند. این ابزار ضمن تبیین موقعیت ذینفعان و تعیین چارچوب همکاری و تقسیم وظایف بین آنها، با ایجاد ساختارهایی همچون بازار و نهاد تامین مالی، در قالب یک برنامه بلندمدت، ضامن پایداری و حفاظت از اکوسیستم های طبیعی خواهد بود. در این مطالعه، به تشریح ابعاد، چارچوب و نحوه پیاده سازی و الزامات تحقق پذیری و پایداری رویکرد pes پرداخته می شود و با استناد به تجربیات داخلی و خارجی، زمینه های کاربرد موثر این ابزار در کشور در راستای نظام مند نمودن نقش ذینفعان در حکمرانی صحیح اکوسیستم ها معرفی می گردد. اطلاعات فراهم شده در مطالعه حاضر می تواند راهنمایی برای کاربرد این ابزار در جهت حفظ و احیای اکوسیستم های طبیعی از جمله تالاب های کشور باشد.