• مدل سازی آزمایشگاهی سلول های گیل در سازه های شناور بسیار بزرگ تحت بار استاتیکی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1392/07/24
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1392/07/24
    • تعداد بازدید: 1061
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     سازه های شناور بسیار بزرگ وقتی تحت بارگذاری سنگین نامتقارن قرار می گیرند، اختلاف خیز سازه بین مرکز و لبه ها افزایش می یابد که موجب آسیب دیدن تاسیسات سطح سازه شناور می گردد. یکی از روش های کاهش اختلاف خیز استفاده از سلول های گیل است. این سلول ها قسمت هایی از سازه می باشند که با امکان ورود و خروج آب به داخل آنها نیروی شناوری در زیر این قسمت ها حذف می شود. در این مطالعه با ساخت مدل آزمایشگاهی سازه شناور از جنس آلومینیوم با طول 2 و عرض 0.5 متر، رفتار سلول های گیل بررسی شده است. ضخامت ورق آلومینیومی 1.25 میلیمتر بوده و برای تامین شناوری زیر آن پلی اتیلن چسپانده شد. آزمایشات برای مدل بدون سلول گیل و چهار حالت چینش سلول های گیل ها، تحت 5 مقدار بارگذاری 53، 106، 159، 212 و 256 نیوتن در وسط مدل انجام شد. نتایج نشان می دهد استفاده از سلول های گیل اختلاف خیز را در بارگذاری پنج گانه به ترتیب 13.8، 15.9، 18.1، 25.9 و 27.4 درصد نسبت به حالت بدون سلول گیل کاهش داده است. همچنین لنگر خمشی در مدل 13.6، 20.9، 25.1، 28.2 و 37.4 درصد کاهش یافته است. این اعداد گویای این نکته است که تاثیرگذاری سلول های گیل در بارگذاری های زیاد، بیشتر بوده است. بعلاوه با توجه حالت هایی که باعث کاهش خیز و لنگر خمشی شده اند، می توان نتیجه گرفت برای عملکرد بهتر باید سلول های گیل در دورترین فاصله از مرکز سازه قرار گیرند.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها
مقالات جدیدترین ژورنال ها